فقر اخلاقی و سیاسی در رقابت انتخابات مجلس شورای اسلامی

به گزارش سرویس سیاسی پایگاه اطلاع رسانی پیک هشترود، سیدعقیل مدنی نوشت: در این یخبندان سیاست های کنونی اما، که وعده‌های ظاهری و توخالی نیز آسمان را آلوده ساخته است، بیش از پیش باید از اخلاق و سیاست سخن گفت و در وجوه این «ضرورت» اندیشید.

سخن ما با سیاستمدارانی که عهد با اعتماد مردم می‌بندند، داستان متفاوت است؛ برای آنها سیاست‌ورزی اخلاقی، یک نیاز است و یک فرصت؛ فرصتی که خود می‌تواند تداوم بقا برای در صحنه سیاست ماندن را فراهم بیاورد بی‌شک در سخن گفتن از اخلاق و سیاست، روی سخن ما نه آن سیاستمدارانی‌اند که وعده‌های دروغین و فریبنده می‌دهند و چنین وعده‌هایی را در سخنان هر روزه‌شان جیره‌بندی می‌کنند؛ این سیاستمداران را باید بگذاریم و بگذریم. که گذشت زمان، شاگردان بدآموز تاریخ را نیز پای درس خود می‌کشد و با آداب زمانه آشنا می‌کند. حساب آنها نه با ما که با چرخ زمان است. کمی صبر باید کرد.

بدون تردید مسابقات انتخاباتی یک امرطبیعی و پذیرفته شده می باشد. انتخابات بدون رقابت سیاسی مفهوم و واقعیت پیدا نمی کند. اما آنچه مهم به نظر می رسد اینست که تبلیغات و رقابت های انتخاباتی بایستی متناسب با واقعیت جامعه باشد. در غیر این صورت صداقت و اعتماد مردم به نامزدها بوجود نخواهد آمد .اینک که جامعه ما برای برگزاری دور دیگری از انتخابات مجلس خبرگان رهبری و مجلس شورای اسلامی آمادگی می گیرد، اهتمام به این موضوع با رعایت ضوابط قانونی و معیار های اخلاقی و تعهد برای ایران اسلامی یک گام تعیین کننده و مبارک دانسته می شود.

اگر نامزدهای محترم از هم اکنون به شعارها و تبلیغات خود اعتنا ننموده و همدردی و هم خوانی نداشته باشند، در فردای پس از انتخابات و احیانا در هنگامی که برنده انتخابات باشند چه تضمینی وجود دارد که به مسئولیت و رسالت خود یعین صیانت از آراء و خواست مردم عمل نمایند؟ آیا در جامعه ای که فقر و بیکاری از سروروی آن می بارد، بیچارگی و سرگردانی همه راههای چاره اندیشی را بر مردم گرفتارشده را مسدود نموده است، روی آوردن به مصارف و هزینه های سرسام آور وسنگین تبلیغاتی ازلحاظ عقل، شرع و حتی تظاهراجتماعی و سیاسی قابل توجیه می باشد؟ آیا بهتر نیست که این هزینه های سنگین را برای آبادانی شهرستان و در راس آن کشور عزیزمان ایران جهت سرمایه گذاری و اشتغال درتنها  شهرک صنعتی برای دو شهرستان هشترود و چاراویماق  سرمایه گذاری میشد ؟ یک برآورد سطحی نشان میدهد که اگر هرنامزدی اندکی از مصارف بی رویه خود داری نموده و آن را درمجاری درست و سازنده بکار ببرد در مجموع سرمایه عظیمی برای اجرای پروژه های اشتغالزا  انباشته خواهد شد.

سخن آخر اینست تا زمانی که مجموع نخبگان و افراد جامعه ما به چنین رشد و تعهدی دست نیابند نباید انتظار داشت که از فرصت های پیش آمده و از ظرفیت های داخلی وحتی  بین المللی برای ترقی و پیشرفت شهرمان  استفاده نمود.

در پایان ضمن تاکید به همه نامزدهای مجلس شورای اسلامی به رعایت قانون انتظار داریم از اقدامات خلاف قانون جدا خودداری و هواداران خود را به تبعیت از قانون و مجاری قانونی سوق دهند.

سیدعقیل مدنی

پایان پیام/م.ا