امشب مرا هم دعا کنید…

به گزارش خبرنگار پیک هشترود، متن این شعر بدین شرح است:

چندی ست از مسیر الهی جدا شدم
از آن وجود لامتناهی جدا شدم

اقرار می کنم به خطاکاری خودم
در دام معصیت، به گرفتاری خودم

ای پادشاه، لایق لطفت نبوده ام
رویم سیاه، لایق لطفت نبوده ام

با گفتنش پر از عرق شرم می شوم
اما به التفات تو دلگرم می شوم

یارب! مخواه زندگی ام بی تو سر شود
هر روز بار معصیتم بیشتر شود

دست مرا بگیر، پشیمانم از گناه
اکنون اگر چه دیر، پشیمانم از گناه

در بطن دهر نطفه ی هستی که بسته شد
از یاد رفت عهد الستی که بسته شد

من در هراس روز جزایم که پیش روست
خالی ست دست های دعایم که پیش روست

مگذار با حرام حلالم عوض شود
فرصت بده کنار تو حالم عوض شود

شرمنده است؛ غرق گناه است بنده ات
اما هنوز چشم به راه است بنده ات-

شب های قدر آمده؛ غرق نیایش است
سینه زن حسین سزاوار بخشش است

باشد که ای بهانه ی هر جستوجوی من،
درهای توبه را بگشایی به روی من

در من هنوز بارقه ای از امید هست
آن دورها دریچه ی نوری پدید هست

من حر توبه کار حسینم، مرا ببخش
اکنون که بی قرار حسینم، مرا ببخش

امشب به یاد کرب و بلا گریه می کنم
همواره در غم اسرا گریه می کنم

آن کشته که به روی لبش خیزران نشست
داغش به جان یک یک پیغمبران نشست

برخاست ناله ای که دل سنگ آب کرد
هر کس که ظلم کرد به او بی حساب کرد

آتش فرا گرفته سراسر خیام را
سوزانده جان عشق علیه السلام را

آواره مانده قافله در دشت، سر به سر
پیچیده بانگ حرمله در دشت، سر به سر

بالای نیزه صوت سری خون چکان به پاست
گویی قیامتی ست که در آسمان به پاست

این خون انبیاست که جوشیده در زمین
دریای بی کرانه خروشیده در زمین

لب تشنه اند گرچه کماکان سه ساله ها
از خون حق شده ست لبالب پیاله ها

باری، به قصد غارتشان لشگر آمده
خولی به سوی خیمه سرا با « سر» آمده

در دست باد چارقد کیست؟! ای دریغ
فریاد یا علی مدد کیست؟! ای دریغ

از بهت کائنات دهان باز کرده اند
در سوگ شان به روضه زبان باز کرده اند

***
« سر» را به نیزه راهی شامات می کنند
بی حرمتی به پیر خرابات می کنند

#محمد_شکری_فرد

این #مناجات ناخودآگاه به سوی کربلا سوق یافت.

انتهای پیام/م.ا